Unang published ngayong 2018. Yeah!
Gusto ko talagang maging artista. Bata pa lang ako, pinangarap ko nang lumabas sa ANG TV o kaya naman ay mapasama sa cast ng Mula Sa Puso, kahit extra lang. Sabi ko sa sarili ko, kapag naging artista ako, makikita niyo rin ang mukha ko sa spiral na notebook kung saan tampok ang mga idolo kong sina John Prats, Stefano Mori at John Wayne Sace. Sabi ko sa sarili ko, mapapanood ko rin ang sarili ko sa mga pelikula tulad nina Jolina at Marvin at makakapunta ako ng Baguio para i-shoot ang pelikulang iyon.
Dahil bata pa lang ako noon, marami akong pimples, nognog ako dahil lagi akong laru nang laro sa kalsada, at wala akong sense ng hairstyle noon (kahit naman ngayon.) Ang tangi ko lang baon ay ang lakas ng loob.
Naunang mag-audition sina Kuya at Pinsan ko. Nakapasok sila sa second round. At yung ako na yung mag-audition, well, look test palang naman, doon na nagsimula ang lahat. Mga sampu kaming nakahilera. At noong tinawag ang number ko, tiningnan ako ng mga judges. Natawa sila at may nagsabi pa ng “Ang lakas ng loob mo ah!” at yung isa naman “Teka. Gusto kong manigarilyo sandali. Naumay ako.” Lahat ng masasakit na salita, natanggap ko. Hahaha.
Kaya ‘pag labas ko ng studio, lumuhod ako at tumingin sa itaas na tila ba may camerang nakatutok sa akin. Kinuha ko ang fliers na lumipad sa harapan ko at sinimulang lukutin ito sabay sabing “Balang araw, matitikman niyo ang batas ng isa apiiiiiiiiii!”
Narealize ko na, hindi man sakto ang pangarap na napunta sa’yo pero may kakaibang paraan si God para tuparin ang mga ito. Na sa sipag, tiyaga at pananalig, makakamit mo ang mga gusto mo. Dreams do come true. Hindi man ngayon, bukas o sa susunod na buwan, darating ang araw na masasabi mong happy ending ang nangyari sa buhay mo.
And ang importanteng lesson talaga na natutunan ko:
Masama sa kalusugan ang paninigarilyo.
JRdante ang nagpipiling na blogger 